Natuurverhalen

Een jaar rond: Leestenaar Johan Teughels over de pracht en praal van de natuur en zijn laatste ontdekkingen.

Johan Teughels

lente : Welkom bever.

Vorige maand hoorde je wellicht de eerste roep van de koekoek. Op ongeveer hetzelfde moment zorgde de zwaluw als luchtacrobaat voor spektakel.

Welkom lente ! Een natte en redelijk koude lente tot nog toe…

Ondertussen zijn we bijna mei en vertel ik jullie graag iets meer over een nieuwe bewoner van Leest. In het verleden kwam die, op zoek naar een gepaste locatie om zich te huisvesten, al sporadisch een kijkje nemen. Voor één van de ‘verkenners’ liep dit niet zo goed af. Hij werd verkeersslachtoffer op de Kouter. Een andere verkenner probeerde daarna om enkele fietsers op de Zennedijk tegen te houden. Zoektocht naar de eerste verkenner of protestactie ?

In ons poldergebied ontstond een eerste bever nederzetting in broek De Naeyer. Deze familie vond al snel zijn weg naar Blaasveldbroek, Battenbroek, put van Hombeek, … De GPS van de bevers volgde niet de E19 maar wel de E- Rupel, E- Dijle en E- Zenne .

Vandaag is het ‘leger’ toegekomen en werden al verschillende favoriete plekjes uitgekozen. Ik ben alvast benieuwd of de beverfamilie gaat aanwezig zijn op het ontmoetingsmoment voor nieuwe Leestenaars. Dit zal doorgaan op op zondag 26 mei aanstaande.

Feit is dat de beverfamilie aanwezig is in het gebied dat we bij goed weer gaan bezichtigen. De Bleukensweide en de Abeek zijn reeds ingenomen als territorium.

Het moment om eens na te denken over de gevolgen van de aanwezigheid van bevers in ons Leest. Een bever is een kapstoksoort wat betekent dat hij een locatie voorbereid op de komst van andere diersoorten. Hij doet dit door het oprichten van beverdammen. Op die manier verhoogt de waterstand en komen gebieden helemaal onder water te staan. Zo ontstaat een andere habitat waar onder andere otter mee van kan profiteren. Dit zou dan zorgen voor meer diversiteit in het landschap.  De vraag is echter of dit helemaal een meerwaarde is. Zijn er geen risico’s/gevaren ?

In onze regio, laag gelegen, leidt een verhoging van de waterstand tot het onder druk zetten van verschillende woningen. Doordat de bever geen natuurlijke vijanden heeft en bovendien een Europese bescherming geniet kan hij zich als vrijbuiter makkelijk in aantal vermeerderen. Een heus conflict tussen natuur en mens ontstaat en dient opgevolgd te worden.

Ook voor wat betreft bosbouw is de bever een heuse concurrent. Niet alleen kleine boompjes worden afgeknaagd. Grote bomen met een omtrek van wel 4 meter worden slachtoffer van de tand des tijds…. Euh neen van de sterke tanden van de bevers…

En ja ook de mens moet opletten voor die tanden. Onlangs verscheen op VRT een artikel waarin men beschreef dat een wandelaar aangevallen en gebeten werd door een bijtgrage bever.

En wat betreft landbouw is het zo dat een perceel mais zeer gesmaakt is. Bevers knagen de maisstengels helemaal af en vervoeren die tot in de beek.

Zoals altijd zijn er dus verschillende kanten aan dit beververhaal.

Dit betekent evenwel niet dat de bever geen plaats zou kunnen krijgen in ons mooie Leest. Op plaatsen waar geen bewoning onder druk komt te staan, heeft de beverfamilie alle kans om zijn intrek te maken. We zullen hoe dan ook moeten leren samenleven met de bever.

Hopelijk begrijpen de hogere actoren dat dit dient te gebeuren met gezond boerenverstand. Wij als mens zouden de kans moeten krijgen om lokaal uit te maken waar de bever plaats kan / mag innemen en waar niet.

Geniet en draag zorg voor de natuur! Hou jullie goed en gezond!

Juli : Neushoorn in Leest!!!!

In het leven moet je soms kiezen. Ga je rechtdoor of ga je naar links. Hoe dan ook is een wandeling met deze warme dagen niet altijd zonder gevaar. Deze junikever heeft niet de juiste afslag genomen.

Hij kwam in en echt web terecht. Volgende keer beter rechtdoor …. ?

Maar wie weet wat je daar tegen het lijf loopt. Hopelijk niet letterlijk want dan raak je zelfs verpletterd. Voor iedereen die in Leest rondwandelt. Let zeer goed op. Een ‘gevaarlijke’ neushoorn kan op je pad wachten…

Bijkomende foto om je te laten zien hoe groot deze kever wel is.

De neushoornkever is een kever uit de familie bladsprietkevers. Hij dankt zijn naam aan de relatief grote hoornachtige stekel op de kop van de mannetjes. Deze wordt gebruikt om concurrenten omver te duwen en dient niet ter verdediging.

Het is een soort die niet vaak gespot wordt. Met een lengte van 4 cm is de neushoornkever de grootste Europese soort van de bladsprietkevers. Het aanleggen van composthopen kan zijn aanwezigheid versterken.

Ook niet vergeten om je hond aan de leiband te houden. Ree kitsen die verstoord worden zullen door de reegeit achtergelaten worden en sterven. (Timer is maand verkeerd ingesteld…).

Laat je niet door een neushoorn omver lopen ! Hou je goed en gezond!

Juni 2023 : Geniet, kijk, ontspan.

Na enkele natte koude maanden, het is al anders geweest, kijken we uit naar wat maand juni dit jaar voor ons in petto heeft. Hoog tijd om de kleurschakeringen van de bloemen, bomen, … te bewonderen. Om eens tijd te nemen voor onszelf. Om eens stil te staan in ons drukke leven. Tijd om er even op uit te trekken. Onze open ruimte is iets om trots op te zijn.

De eerste zwaluwen zijn al weer even van terug weggeweest. Maar naar mijn aanvoelen iets minder talrijk dan vorige jaren. Ook de koekoek roept ons al van voor zonsopgang wakker. En bij zonsondergang is die nog zijn naam aan het uitroepen. Onlangs hoorde ik bij de avondsessie meer koekraak dan koekoek.  Die was zeker op de lappen geweest ….😊

wildakker 2022

Naast de vele keversoorten zijn het vooral de vlinders die in alle vormen en kleurenpracht onze aandacht trekken. Gebruik obsidentify om te weten te komen over welke soort het nu juist gaat. Op een vlotte manier kan je doorklikken voor extra informatie.  

koninginnepage

Honden hou je aan de leiband! De ree kitsen wachten geduldig op hun moeder. Eens verstoord door hond of mens zal het kits achtergelaten worden en sterven.

Ook nog even in herinnering brengen dat zwerfvuil niet thuishoort in de natuur. Blikjes die in grasland worden weggesmeten en op die manier terecht komen in voeding voor het vee zorgen voor een trage aftakeling en noodlottig einde. Zoveel beter om op de juiste manier te recycleren.

Geniet nog volop van ons Leestse landschap.

Hou jullie goed en gezond!

augustus : over de stromen en best niet overstromen

De maand augustus genoemd naar een Romeinse overheerser is een echte oogstmaand. De laatste jaren is voor de landbouwsector het oogsten niet zonder risico’s. De landbouw staat onder druk door de klimaatverandering. In plaats van een gemiddelde neerslag kennen we vandaag de uitersten. Te droog en te nat.  Water is een kostbaar goed.

Water kan ook gevaarlijk zijn. Om de lager gelegen gebieden in ons Vlaamse landschap te beschermen heeft men het sigmaplan uitgewerkt. Het doel is om Vlaanderen bij stormtij te beschermen tegen overstromingen van de Schelde en haar zijrivieren. In het verlengde van de Schelde komen we stroomafwaarts Rupel, Dijle en Zenne tegen. De Vlaamse Waterweg (DVW) werkt dit beslist beleid uit voor de overheid. Alle kaartjes kan je terugvinden op hun website.

Het getij van de Noordzee dringt via alle voornoemde waterlopen door tot in het binnenland. Afhankelijk van de sterkte van een stormvloed, zal het water in het binnenland tot gevaarlijke hoogte stijgen. Eens het water over de dijken stroomt, komt onze veiligheid in het gedrang. Een dijkdoorbraak is dan meestal niet veraf.

In eerste instantie heeft men de hoogte van de dijken opgetrokken. De dijken waren vroeger op 6,8 m TAW en zijn nu op 8,3 m TAW gebracht. (TAW = Tweede Algemene Waterpassing als referentiehoogte voor hoogtemeting in België) Op die manier is het achterliggende gebied al iets beter bestand tegen extreem springtij.

Daarenboven heeft men de keuze gemaakt om natuurlijke overstromingsgebieden aan te leggen. Overstromingsgebieden zorgen ervoor dat de piekmomenten van hoogwaterstand afgevlakt worden. Wanneer een overstromingsgebied onder water loopt, koopt men tijd. Een doorgedacht plan zorgt er trouwens voor dat niet alle gebieden tegelijkertijd onder water komen te staan…. Verschillende overstromingsgebieden komen in een welbepaalde volgorde onder water te staan. Na het springtij zal het gebufferde water bij het volgende eb opnieuw afvloeien richting Noordzee.

Er zijn twee soorten overstromingsgebieden.

Een GGG is een overstromingsgebied dat elke dag 2 keer onder water komt te staan. Een inwateringssluis en een uitwateringssluis zorgen ervoor dat het water vrij kan binnenstromen in dit gebied. Op die manier ontstaan en bijzondere habitats voor planten en dieren.  De dijkhoogte werd op bepaalde plaatsen verlaagd om bij extreme hoogwaterstand het water vlot te laten instromen. Voorbeelden hiervan zijn GGG het Zennegat, GGG Bovenzanden, GGG Battembroek.

Een GOG is een overstromingsgebied dat alleen onder water komt te staan wanneer het echt nodig is. Dit zorgt ervoor dat er nog een andere functie mogelijk blijft. Dit kan landbouw zijn of recreatie. In onze regio is er GOG Ten Vierendelen 1 waar landbouw mogelijk blijft en GOG Grote Vijver Zuid die nog recreatie toelaat. In een GOG is alleen een uitwateringssluis nodig.

bron : DVW

In ons Mechelse rivierengebied kronkelen verschillende waterlopen richting zee. Langsheen verschillende van deze waterlopen zijn overstromingsgebieden voorzien en reeds uitgewerkt (GGG Zennegat). Een aantal andere werken zijn bijna voltooid (GGG Grote Vijver Noord en GOG Grote Vijver Zuid) en een aantal zijn volop in uitwerking (GOG Tien Vierendelen 1 en GGG Bovenzanden).

Een ideale manier om deze te bezichtigen is een fietstocht. Vertrekken aan de Zennebrug is het makkelijkste. Je rijdt richting Heffen. Aan de Gentsesteenweg/Steenweg op Blaasveld steek je de Zennebrug van Heffen over. Blijf de Zennedijk volgen. Ter hoogte van de Hooiendonkstraat kan je de fietsbrug over de Zenne nemen. Aansluitend neem je de Thiebroekvaart en steek je de Leuvense Vaart over.

bron : DVW

Nu kan je een mooie lus maken rond het overstromingsgebied ‘Het Zennegat’. Dit is gelegen tussen de Leuvense Vaart en de Dijle. Deze 65 ha zijn een gecontroleerd overstromingsgebied met gereduceerd getij. Wanneer je de in en uitwateringssluis passeert kan je vaststellen dat dit gebied elke dag onder invloed van het getij staat.

Als je je tijdens de fietstocht moest afvragen waarom de dijk ineens verlaagt en terug verhoogt. Dit is een overloopdijk. Wanneer er extreme waterstanden zijn loopt het water over de totale lengte van dit lager gelegen deel over de oever van de Dijle. De inwateringssluis zou teveel vertraging geven om het water tijdelijk te bufferen.

Dit overstromingsgebied is al enkele jaren in werking en heeft al verschillende keren zijn nut bewezen.

Hierna fiets je terug naar de Zennedijk. Een mooi zicht is de samenvloeiing van de waterlopen Zenne, Dijle en Leuvense Vaart. Stroomopwaarts stopt hier de Zenne en noemt de waterloop nog steeds de Dijle.

We fietsen tot aan de blauwe bruggen. Deze zijn de toegangsweg voor gebied Battembroek. Battembroek is grotendeels begrensd door Dijle, Nete en de E19. Wanneer je over de eerste fietsbrug fietst, overbrug je de Dijle. De andere fietsbrug gaat over de Nete. Om de Mechelse overstromingsgebieden te bekijken moet je alleen de eerste fietsbrug oversteken. In Battembroek werd een afsluitdijk ontwikkeld om geen conflict te hebben tussen de Grote Vijver Noord en de Grote Vijver Zuid.

bron : DVW

De Grote Vijver Noord heeft eenzelfde functie als het Zennegat. Een in en uitwateringssluis ter hoogte van de Nete zorgt voor getijdewerking in het binnengebied.

De Grote Vijver Zuid wordt gebruikt voor recreatie. Alleen in uiterste nood zal hier water in dit gebied stromen. Er is alleen een uitwateringssluis. Bij extreem hoge waterstand gaat het water over de dijk landinwaarts stromen.

Om je fietstocht langsheen de overstromingsgebieden verder te zetten, rij je terug naar de eerste blauwe brug. Rij stroomopwaarts en dan zie je de waterlopen Dijle en Nete samenvloeien in de Rupel.

Enkele 100den meter stroomafwaarts vloeit de Nete samen met de Dijle. Vanaf die plaats ontstaat de Rupel. Deze zal via Schelde uitmonden in de Noordzee.

Hier zie je de ringdijken rond gebied Tien Vierendelen. Dit gebied is weiland gebleven en zal alleen in uiterste nood onder water komen te staan.

bron : DVW

Wanneer je de Rupeldijk blijft volgen kan je rond GGG Bovenzanden fietsen. Deze 33 ha zijn net zoals gebied Zennegat en Grote Vijver Noord plekken waar getijdennatuur volop kan ontwikkelen.

bron : DVW

Als je rond gebied Bovenzanden fietst, kan je via Dijle en Zenne vlot terug in Leest geraken.

Ik besef dat het ‘natuurverhaal’ deze keer veel informatie bevatte. Toch hoop ik dat iedereen eens stilstaat bij het belang van deze overstromingsgebieden die zo dicht in onze buurt gelegen zijn. Vaak nog teveel onbekend.

In verenigingsverband werd deze ‘ontdekkingstocht’ al eens ingericht. Indien andere verenigingen graag een geleide fietstocht zouden organiseren, mag je mij altijd contacteren.

Hou jullie goed en gezond!

Juli : ‘Zen-momenten’ in de buurt

De maand juli is een echte vakantiemaand. Velen onder jullie zoeken andere oorden op om tot rust te komen. Weet dat je ook in Leest kan onthaasten. En misschien vind je wel de tijd om iets bij te leren.

Eén mooie parel van Leest is het gebied Bleukensweide. De terminologie ‘Bleukens’ verwijst naar een lager gelegen gebied. Vanuit de dorpskern stap je richting Zenne. Je passeert de ‘Zenhoeve’. Een wandelpad achter het Brughuis is de poort tot dit mooie gebied.

Langsheen de oevers van de Zenne is er ruimte genoeg om Zen te worden. Je stapt door een bos in ontwikkeling. De vroegere populierenaanplant werd een aantal jaren geleden geoogst en vervangen door een meer diverse aanplant van eik, es en els. Ook amfibieënpoelen werden in het geheel ingepast.

bruine kikker

Vergeet niet om eens richting Kerk te kijken. Een fantastisch dorpsbeeld.

Heb je een trouwe viervoeter bij, hou hem dan aan de leiband. Want ook hier zijn viervoeters met kleine kitsen. Ondanks de vele sensibilisatiecampagnes sneuvelen er nog altijd kleine reeën.

reegeit met kits : goed kijken 🙂

Aansluitend volgt onze natuurlijke schaatspiste. Dit is een plek om trots op te zijn. Leest haalde in de wintermaanden hiermee zelfs de regionale en nationale televisie.

Ook buiten de vriesperiodes heeft dit gebied verschillende meerwaarden.

Het is een mogelijkheid om water te bufferen. Op die manier zorgen we voor meer infiltratie. Dit heeft een broodnodige verhoging van het grondwater als gevolg.

Voor de natuur is het een rust en voedingsgebied voor talrijke steltlopers. Hier houden ze halt om wat op krachten te komen. Kemphanen, lepelaars, groenpootruiters, tureluur, .. het zijn teveel soorten om op te noemen. Vogelaars maken prachtige foto’s en hebben deze toplocatie al ontdekt.

meerkoeten

Vanop de dijk krijg je een mooi overzicht van het gebied. Beeld je eens in dat het water in de Zenne over de dijk zou lopen en er op die manier een dijkbreuk zou ontstaan. Hoe ver zou het water dan in het landschap dringen. Is je woning nog veilig?

zicht op Bleukensweide

Gelukkig heeft men na vorige overstromingsramp van 1979 enkele belangrijke beslissingen genomen. Een aantal daarvan zijn al uitgevoerd, een aantal in ontwikkeling. Hier gaan we volgende maand verder op in.

De Bleukensweide heeft een nog een heel belangrijke functie. Het is een overstromingsgebied om de waterdruk op de Abeek tijdelijk op te vangen. Dankzij de sluisconstructie kan de polder het waterbeheer redelijk goed uitvoeren volgens volgend principe.

Doordat de Zenne een getijderivier is, kunnen we een teveel aan water alleen laten afwateren bij lage tij (eb). Een terugslagklep zorgt ervoor dat bij hoog tij (vloed) het water niet in ons poldergebied kan binnendringen.

Intense neerslag tijdens vloed kan hier op een veilige manier tijdelijk gebufferd worden om bij volgende eb periode(s) ons grondgebied te verlaten.

In het geval van een ‘waterbom’ is er nog altijd een kans op waterschade. Daarom moeten we proberen om onze veiligheid nog extra te vergroten. Een mogelijkheid is om meer bovenstrooms te gaan bufferen. Extra overstromingsgebieden en/of stuwen in de beek kunnen ervoor zorgen dat de afvloeiing van het regenwater regelmatiger verloopt. Op die manier stroomt het vele water niet meteen naar het laagste punt af en ’kopen’ we tijd om het teveel aan water te laten afvloeien.

kantelstuw

Volgende maand nemen we de fiets en volgen we enkele jachtpaden om de realisaties van de Vlaamse Waterweg te bespreken.

Nog steeds speelt het mooiste televisieprogramma zich af in de natuur.

Hou jullie goed en gezond!

Juni: kijk, kijk, kijk

De maand juni is een maand waarin de natuur ons veel te vertellen heeft. Kijk maar naar de bomen, de planten, de vogels, de insecten, … Over al deze natuurpracht kan je iets bijleren.

Ondertussen hebben ook de laatste boomsoorten zich aangekleed met hun ‘nieuwe’ bladerenpracht. Die bladeren zijn een zeer goed herkenningsmiddel want typisch voor elke soort. Veel makkelijker dus om in de lente en zomermaanden een boom te herkennen / te determineren.

Kijk ook eens naar boven…

In de herfst en winter kan je alleen de vorm en de bast gebruiken als herkenningsmiddel. Misschien denk je nu : ‘En wat is dan de schors.’

De buitenste laag van een boom is de bast en wanneer de stam dikker wordt dan sterft de buitenkant van die bast af. Dat is dan de schors van een boom.

Als voorbereiding op de winter laten de loofbomen hun bladeren neerdwarrelen tijdens de herfst. Op die manier brengen ze een strooisellaag humus naar de bodem.

Vanaf de lente kan de fotosynthese weer volop zijn werk doen. Zonnestralen worden opgevangen en via een ingenieus systeem omgezet in zuurstof en ook houtmassa.

Wist je dat je kan zien hoeveel een boom gegroeid is. Let op de bast en bekijk de iets dieper gelegen lichtere vlekken. Als je al die kleine afstanden optelt, dan bekom je de groeiwinst van één jaar. Deze stukken ‘nieuwe’ bast zullen afsterven tot schors. Je kan natuurlijk ook de gemiddelde groeiwinsten opzoeken per boomsoort op het internet. Niet iedere boom groeit even snel, niet elke bodem is even voedingsrijk, niet elk jaar heeft evenveel licht / neerslag.

Bomen vormen het bos. Het bos wordt gevormd door de bomen. De thuis van menig plant en dier.

En bij de insecten vallen vooral de vlinders op. In alle vormen en formaten. Het herkennen van de dagvlinders is niet zo eenvoudig. En met de nachtvlinders, ook wel motten genoemd, is een juiste herkenning al helemaal niet eenvoudig.

De meeste vlinders hebben een waardplant. Grote brandnetel is een waardplant voor de rupsen van dagpauwoog en kleine vos. De pinksterbloem is dan weer een waardplant van oranjetipje. En als je de weg kwijt bent is er wel een landkaartje….

landkaartje

Nog steeds speelt het mooiste televisieprogramma zich af in de natuur.

Honden aan de leiband! Er schuilt meer leven in de natuur dan je zou denken. Het is niet omdat je een bepaalde diersoort nog nooit gezien hebt …

En wanneer je hoort : ‘ Ik wist niet dat die dieren hier wonen’, ja dan is het eigenlijk al te laat! Dus beter voorkomen dan niet meer kunnen genezen.

Zwerfvuil wordt vaak door ‘anderen’ vergeten mee te nemen naar huis… Zonde voor ons mooie landschap. Laat ons er samen zorg voor dragen en van genieten.

Hou jullie goed en gezond!

April: Welkom zwaluw

Een maand waarin je van alles kan verwachten. Letterlijk en figuurlijk. Van sneeuwbuien tot zalig aanvoelende zonnestralen, in april is er veel mogelijk.

De lente is gestart. De natuur staat klaar om ons heel wat nieuwe verhalen te vertellen. Bij een wandeling zie je altijd wel iets. Vogels, planten, insecten, … Ze hebben allemaal hun eigen verhaal te schrijven.

Voorlopig zijn de boodschappers van de lente nog niet aangekomen. Ik kijk uit naar de sierlijke vluchten van de boerenzwaluw.   De boerenzwaluw is een trekvogel die we in onze landbouwstreek moeten blijven koesteren.  Als er plaats is voor een kunstnest kan dit een meerwaarde betekenen.   Meer informatie kan je terugvinden op de site van regionaal landschap rivierenland.   Want wie gaat er anders al die vervelende muggen kort houden?

Foto : Lucas Vanermen

En graag hoor ik de koekoek die zichzelf verraad door zijn naam te roepen. Weinig mensen hebben al een koekoek zien vliegen. Zijn typische vlucht en lange staart verraden hem nochtans snel bij de vogelkenner.

Deze vogel doet aan broedparasitisme. Afhankelijk van het gekozen nest, zal de koekoek 1 ei leggen met dezelfde kleur als die van het gekozen ‘gastgezin’. Eens het vogeljong uitgekomen is, denkt het alleen aan zichzelf. Omdat het koekoeksjong graag alleen eet, werkt het de medenestbewoners zonder scrupule naar buiten. Die vallen dan op de grond en komen om. Het koekoeksjong kan dan in het nest alle eten voor zichzelf houden. Meestal wordt hij zelfs groter dan zijn pleegouders.

Ook de kieviet, de putter, patrijzen,… vergasten ons op hun aanwezigheid. Zoveel natuurpracht om van te genieten. Allemaal aanwezig. Gewoon goed kijken.

Tip! Breng ze ‘dichter’ met een verrekijker of investeer in fotografisch materiaal. Met een goede lens kan je fantastische momenten vastleggen. Dank aan Lucas Vanermen (regionaal landschap rivierenland) die daarvoor zorgde.

Kievit: Lucas Vanermen
Putter: Lucas Vanermen
Patrijzen: Lucas Vanermen

Ook je oren kunnen genieten van het vogelorkest dat constant aan het optreden is. Een van de mooiste gezangen is dat van de nachtegaal. Overdag gaat zijn gezang op in het grote vogelkoor. Maar in de avond en bij nacht zingt hij meestal alleen. Dan krijg je een privé optreden.

Je kan alleen maar besluiten dat het hoog tijd is om meer buiten te zijn. Het mooiste televisieprogramma speelt zich af in de natuur. En hier volgt nog een spoiler….. de mol … is dat beest dat je liefst niet in je eigen gazon hebt… 😊

Januari: een jaar rond

Opnieuw beginnen

Na het eindejaarverhaal van december nemen we in januari de start van een volgend kalenderjaar. Toepasselijk want de Romeinse god Janus is volgens de Gregoriaanse kalender de god van het begin en het einde.

Zoals van ons verwacht, starten we met een heel lijstje aan wensen en goede voornemens. Zelf gebruik ik een standaard tekstje. Ik wens je 10 keer toe wat je mij toewenst. Op die manier zou je er toch wel zeker van mogen zijn dat iedereen mekaar het beste toewenst 😊.

Het is een moment om even stil te staan bij wat er vorig jaar allemaal gebeurde. Van wie namen wij afscheid? Waar ontstond nieuw leven? Wat heb ik goed gedaan en wat kan nog beter?

Het is een periode van energie bijtanken. Tijd nemen om te onthaasten want het leven staat niet stil.

We smachten allemaal naar ‘langere’ dagen. Meer licht brengt meer leven. Je voelt het meteen als de dagen ‘eindelijk’ beginnen te lengen.

Als het zonnetje ons niet in de steek laat, komen er leuke wandelmomenten aan. Een warme trui kan je verdedigen tegen de vriestemperatuur. Tijdens de wandeling krijg je een koud gevoel op je snoet. Rond een vuurkorf kan een warme chocomelk, samen met leuk gezelschap, voor wonderen zorgen. Ook dit jaar kunnen we op deze manier de banden tussen mekaar warm houden.

En de natuur die lijkt ondertussen wel in te dommelen. De planten hebben geen energie om te bloemen. Een ijsbloem tegen een bevroren raam is wel mooi maar niet hetzelfde.  Maar als je goed zoekt, kan je wel wat kleur vinden.

Sommige dieren rusten en proberen zo weinig mogelijk energie kwijt te geraken. Anderen zijn dan weer op doortocht.

100den trekvogels troepen samen. Je kan ze waarnemen bij verschillende ‘verdorde’ wildakkers in de buurt. Ze pikken er hun graantje mee om op krachten te komen.

Ook de vruchten van verschillende struiken zoals Gelderse roos en bottelroos zijn een Delhaize voor menig vogels.

Om zich te verdedigen tegen de koude troepen vogels samen. Wanneer het te kou is, trappelen ze samen het water ijsvrij. Op die manier hebben ze meer overlevingskansen.

Let op dat je meerkoeten niet verwart met waterhoentjes.

Het ruisen van de bladeren heeft plaatsgemaakt voor een ‘naakte’ boom. Je kan nu letterlijk door het bos kijken.

Ook in het veld zie je weidse taferelen want de landbouwer heeft zijn oogst helemaal binnen gehaald.
Van deze winterse taferelen kan je echt genieten. Zeker wanneer we gezegend zouden worden met een tapijtje sneeuw. Daar kijkt toch iedereen naar uit. Niets mooier dan een wit wintertafereel ondanks de vaak gure weersomstandigheden.

In ons polderlandschap is het belangrijk om de neerslag op een goede manier naar de getijderivier te laten afvloeien.

Daarom worden tijdens de wintermaanden de belangrijkste ‘wateraders’ geruimd.

Dit is niet altijd zo eenvoudig als het lijkt. Vaak moet er rekening gehouden worden met wetgeving die men als vanzelfsprekend zou kunnen beschouwen. Maar niets is minder waar. In de drukke wereld van vandaag moet je rekening houden met zeer uiteenlopende visies in verband met waterbeheer.
Het belang van het overstromingsgebied ‘Bleukenweide’ is nog niet door iedereen gekend. Bij vloed kan het water hier een getij halt houden om vervolgens bij eb verder af te vloeien. Naast deze bufferende functie zijn er nog andere ‘kwaliteiten’.

Wanneer de temperaturen onder nul zakken, zullen ons stadsbestuur, ANB en de polder van Willebroek er alles aan doen om onze veilige schaatsvijver te laten schitteren.

Enkele weken vriestemperatuur en een stralend zonnetje kunnen de voorloper zijn van een heus volksfeest. Met een fles champagne in de hand en een mand vol versnaperingen kan je hier genieten van een schaatsspektakel.

Niet alleen in Leest kijkt men uit naar het bevriezen van deze Leestse parel.
De dorpsraad wenst dit alvast iedereen toe.
Hou jullie goed en gezond!

Oktober: paddenstoelmaand

Geschreven door Johan Teughels

Koning herfst doet zijn intrede. De dagen worden korter en de nachten langer. Hierdoor neemt de temperatuur een duik. We kiezen er dan ook voor om meer binnen te blijven. Buiten is het te koud of te nat. Net op dat moment komen de vruchtlichamen van verschillende soorten schimmels (lees de paddenstoelen) massaal uit de grond gekropen.

Laarzen en goede regenkledij zijn een hulp om toch op ontdekkingstocht te gaan. Elk seizoen heeft zijn pareltjes. Aan ons om die al wandelend te ontdekken.

Als kind ging je op zoek naar de kleine bewoners. Volwassen en nog altijd geen kabouter gevonden. Paddenstoelen zijn een bron van magische verhalen.

Heksen gebruikten de paddenstoelen om toverdrankjes te maken. Je kon de paddenstoelen terugvinden op de voetstappen van de duivel. Zo zou het woord paddenstoel ontstaan zijn vanuit volgende gedachtegang. Padden waren de huisdieren van heksen en tovenaars. Als die padden moe waren, dan rustten ze uit op hun eigen stoelen : de paddenstoelen.

Elfenbankje
Houtknotszwam

Van een elfenbankje hebben we ook al gehoord. De padden konden niet hoog klimmen zodat de elfjes veilig op hun stoeltjes konden zitten. Heksen en elfen dansten ’s nachts in een kring van paddenstoelen, de heksenkring.

Een griezelige Halloweenavond en dodemansvingers die boven de grond uitsteken. Je zou van minder bang worden. Gelukkig is het maar de bijnaam van de houtknotszwam.

Vliegenzwam

De meest gekende paddenstoel is de rood met witte stippen paddenstoel van kabouter Spillebeen. Deze staat vooral in de buurt van berkenbomen omdat er een samenwerkingscontract (symbiose) nodig is om te kunnen groeien.

Vroeger werden stukjes van de hoed op een schoteltje met melk gebruikt om vliegen te vergiftigen. De vliegenzwam is dan ook giftig!

Amethistzwam

Een paddenstoel is een vrucht. Tussen de plaatjes zitten zeer kleine sporen. Duizend sporen achter elkaar zijn amper 1 cm lang.

In ieders tuin kan je paddenstoelen terugvinden. Deze zijn nuttig en ruimen dode grasresten op. In bossen is het dan weer zo dat dood hout, zowel staand als liggend, een ideale voedingsbron is.

Als je oog krijgt voor de verschillende kleuren, geuren, vormen en groottes, kan je alleen maar vaststellen dat er veel verschillende soorten paddenstoelen zijn.

HINT ! Wanneer je meer wilt weten over paddenstoelen, kan je de app ‘obsidentify’ gebruiken. Je ontdekt de naam en kan doorklikken voor verdere informatie.

Paddenstoelen aanraken kan geen kwaad. In smaak zijn er grote verschillen. Zoals je wellicht weet, zijn ze allemaal minstens 1 keer eetbaar. Een hapje proeven kan gevaarlijk zijn. Als je geen expert bent, laat je best de paddenstoelen op hun plaats staan.

In ons landelijke Leest tref je zeldzame soorten aan zoals stinkende kaaszwam en kleine (roze) stinkzwam . En zoals je al kan vermoeden stopt het lijstje met waarnemingen hier niet.

Zwetende kaaszwam
Roze stinkzwam

Hopelijk ben je na het lezen van deze tekst en het bekijken van de foto’s voldoende gemotiveerd om zelf op zoektocht te gaan.

Veel succes bij je ontdekkingstocht. Draag zorg en geniet van de natuur.

Deze website gebruikt cookies om te weten hoeveel bezoekers welke onderwerpen bekijken.